فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 3، پاییز 92 ، شماره پی در پی 21

تصویرگری با شکل واج و واژه، مختصه ای سبکی در قصاید خاقانی

صفحه (0 - 0)
سید جواد مرتضایی،علیرضارعیت حسن آبادی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
خاقانی یکی از بزرگترین شاعران قصیده سرای صاحب سبک شمرده میشود. توجه ویژه او به صورت و فرم به اندازه ای است که او را در ردیف دو سه شاعر بزرگ فرمالیست شعر فارسی جای میدهد. ویژگیهای سبک شخصی او هریک به نوعی در ارتباط با صورت و فُرم است. تصویرگری با شکل حروف و واژه ها یکی از ویژگیهای سبک فردی اوست که میتوان آنرا نوعی شعر تصویری هم دانست و پیشینه شعر تصویری ِدوران معاصر را در اشعار خاقانی جُست و یافت. بنابراین دیدگاه، شعر تصویری گونه ایست که در آن شاعر and not;با تغییر در شکل نوشتاری شعر (گونه معاصر آن) و توجه به صورت و شکل واج و واژه و تصویرگری با آن (گونه موجود در شعر خاقانی)، ضمن ابداع و نوآوری در ساختار نگارشی، به تجسیم تصویر و دریافت بهتر منظور and not; و موضوع نظر دارد. شعر تصویری، بدون درنظر داشتن شکل ساختاری و نوشتاری آن and not;قابل فهم میباشد، اما دریافت مقصود شاعر با توجه به این ساختار و فرم کاملتر و تمامتر است.درین مقاله ضمن اشاره ای گذرا به شعر تصویری و انواع آن و مقایسه با شعر دیداری، نمونه هایی از گونه دوم شعر تصویری (توجه به صورت و شکل واج ،واژه و تصویرگری با آن) از قصاید خاقانی، بعنوان یکی از ویژگیهای سبک فردی وی، ارائه میشود.

کلمات کلیدی
خاقانی , سبک شخصی , شعر تصویری , صورتگرایی